een spannende race

Een spannende race

Het allerbeste bewijs dat de mensheid is verdwaald in zijn godsdiensten is wel de term ´heilige oorlog´. De laatste tijd wordt dit het meest gebruikt in verband met de jihad van Islamitische Staat.  Het vreemde van alle godsdiensten is, in dit verband, wel het christendom en de islam. Beiden hebben zij een expansieverplichting in zich, wat inhoudt dat beide godsdiensten de wereld moeten veroveren voor hun religie.

Missie en zending baseren zich op deze verplichting, maar ook de jihad.

Het christendom begon van binnen uit te verbrokkelen, vooral nadat Maarten Luther middels zijn Stellingen het denken van de mensen vrijer maakte. Daarna volgden de ene scheuring na de andere plaats. Tenslotte bleef er weinig tot niets mee over van het oude christendom. Rooms Katholieken proberen nog wanhopig het instituut overeind te houden, maar de neergang is onherroepelijk en zal door blijven gaan. Immers een oorlogzuchtige god, daar krijg je genoeg van. En een geldzuchtige god is slechts voor weinigen weggelegd. Eenmaal als het kritische denken in een mens is losgemaakt, dan is het balletje aan het rollen gebracht. Tenslotte, en hij kan daar best lange tijd over doen, maar tenslotte valt het kwartje en neemt hij besluiten. Die verbrokkeling ging niet zonder slag of stoot. Daar waren honderden jaren van godsdienstoorlogen voor nodig. De laatste was in Noord Ierland  nog niet zo lang geleden.

Dezelfde ontwikkeling zien we nu gebeuren met de Islam. De stromingen in het anders denken nemen toe, er komen steeds meer  groeperingen die zich tenslotte vrijgevochten zullen hebben. Vrij gevochten van de ‘oude’ Islam. Die oude Islam probeert met alle middelen het oude gezag vast te houden en elke nieuwdenker wordt uitgeroeid. Maar hoe geweldadig ook, het zal het afbraakproces niet stoppen. Integendeel, zonder het te willen stimuleert zij de neergang van het eigen geloof. Bij de Christenen is er niemand meer die in een “heilige” oorlog geloofd. Bij de Islam komen er steeds meer mensen die de buik vol hebben van het gebrul over heiligheid.

Wat is eigenlijk ‘heilig’?

Een kort antwoord is: heilig is  ‘een slimmigheidje’.

De christenen begonnen zo´n tweeduizend jaar geleden met deze wervingen en kort daarop volgden ook de moslims. Was de eerste in onze ogen menselijker en vredelievender, de tweed predikte ´met ijzeren tong´, tenminste zo werd het verteld door de christenen. Zij waren er echter op uit om de zieltjes van elkaar af te pakken en in te lijven bij het eigen instituut. Toch geldt voor beide godsdiensten dat het werven van zielen goedschiks moest gebeuren, maar als dat niet lukte was kwaadschiks ook een uitstekend alternatief. Bij alle andere godsdiensten vind je deze opdracht niet.

Eerder zagen we al, dat men het woordje ´heilig´ op die begrippen plakte, die niet verklaard of begrepen konden of mochten worden door de goedgelovigen. Als het heilig was verklaard, dan kon je er niet meer aan komen. Dan had de mens er geen invloed meer op, omdat er dan iets goddelijks in was gevaren, waar wij met onze mensenhanden vanaf moesten blijven. Zo werden er heel veel slechte zaken die een machthebber hanteerde om zijn macht te kunnen vestigen heilig verklaard. Voorbeelden  genoeg, denk maar eens aan de heilige plaatsen, de heilige relikwieën, de heilige paus, de zalig- en heilig verklaarde personen in het katholicisme, de heiligdommen, wat de bezittingen zijn,de heilige handelingen die worden verricht in de godsdiensten zoals de doop, de belijdenis, de communie, enz. Heilige plaatsen zoals Mekka en Jeruzalem, maar Ajax verklaart de Arena ook heilig, het heilige gras en de auto is naar Indiaas voorbeeld onze heilige koe.  Zelfs het huwelijk werd heilig verklaard, niet omdat de gelovigen zo´n vertrouwen hadden in een eeuwig durende relatie met een partner,  maar omdat het huwelijk een grote stabiliteit in de samenleving bracht. De machthebbers verklaarden het huwelijk heilig om de kudde zieltjes bij elkaar te houden. ´Wat god samengevoegd heeft, mag de mens niet scheiden´  werd er door de pastores geroepen tijdens een kerkelijke huwelijksplechtigheid. De kerkelijke term voor een dergelijke plechtigheid was ´huwelijksinzegening´ wat in werkelijkheid zoveel betekende als een religieus contract ondertekenen met god als getuige, dat je voor altijd elkaar trouw moest blijven. Met deze trouw werd slechts de lichamelijke trouw bedoeld, omdat de seksualiteit de grootste dreiging was, en nog steeds is, voor deze verbintenis. En dat terwijl je grootste levensopdracht is je voort te planten. Dat in de jaren na de inzegening vrouwen geestelijk werden mishandeld en zelfs kapotgemaakt was slechts van ondergeschikt belang. Ik kende dominees die hun vrouw sloegen uit naam van hun heer. Ik ken bisschoppen die kinderen verkrachten en imams die godsoordelen uitspreken om een tegenstander uit de weg te ruimen. Een heilige moord zou je bijna kunnen zeggen.

Er is een lange weg te gaan, maar eens kom het goed. Het is alleen te hopen dat het algemene inzicht eerder komt dan de vernietiging van onze planeet door het misbruiken van moeder Aarde.

Dat kan nog een spannende race worden.