alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
(c) istvan koning
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
waar
taal de omlijsting van stilte is
het
vloeit in mij en schaar mij in de stroom
van
hen die voor mij groeiden
ook
achter me zie ik ze al
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
in
de stille herkenning
vervuld
van weemoed en deernis
over
slauerhoffs blues
en
schierbeeks ballades
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
raadselachtig
als de spinrag
en
helder als de druppel
uit
de beek van de waarheid
die
ontspruit uit de bron van gerechtigheid
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
met
mijn lief en leed
met
mijn verwekte levens
het
onverwerkt verdriet
als
schepper van mijn werk
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
waar
het ongeschrevene
nog
steeds niet op papier staat
want
als je stilte gaan benoemen
is
het niet die stilte meer
alleen
in mijn gedachten kan ik wonen
ik
kan nergens anders zijn
maar
ooit kom ik thuis
waar
de stilte klopt
ik
zal je blijven schrijven totdat ik er ben
Geen opmerkingen:
Een reactie posten