Kent gij het land...

Kent gij het land.....

Zo begon een oud volksliedje dat zingt van de grote heldendaden van de Nederlanders, dat kwettert van de sterke verbondenheid met ons koningshuis en dat vooral vertelde hoe nauw het christendom met volk verbonden is. Zo begon het:

Kent gij het land, der zee ontrukt
Door d'arbeid van een voorgeslacht
Dat nooit verwonnen heeft gebukt
Of 't hief zich op met groter kracht?

Nou..... kent gij dat land?  Dat land waar ze zondags braaf hun gebeden prevelen om vrede, om genade om liefde voor elkaar. Waar de mensen elkaar steunen en ondersteunen. Waar armoede en criminaliteit niet bestaat en waar voldoende voedsel voor iedereen binnen handbereik ligt. Dat land waar voor je wordt gezorgd als je dat zelf niet meer kan. Die plek die open staat voor iedereen die in nood verkeert, waar zieken en gezonden even belangrijk zijn. Dat volk, waar verdriet altijd wordt getroost en waar vreugde altijd wordt gedeeld. Waar een ieder zijn rechtmatig deel bijdraagt aan de maatschappij. Waar ze elkaar nooit oplichten. Waar ze elkaar omhoog trekken en niet de grond in trappen.  

Kent gij dat land? Nou...? 

Nou, ik ook niet.

Ik ken wel een land waar al zoveel sprookjes in duigen zijn gevallen, dat kleine stukje land waar dagelijks hoop en wanhoop hand in hand wandelen. 

De grond, waar om elke centimeter wordt gestreden en die wordt gekoesterd en die wordt misbruikt. Waar de wolken, de vogels en de F-16’s vrij spel hebben, waar je niet diep genoeg kan zuchten om je op te luchten. 

Waar je niet ver genoeg kan wegkruipen om te schuilen. 

Waar geen zuurstof is om je lijf te verfrissen en te verhelderen. 

Waar je hoestend het opgeblazen tatastof inademt en pefas eet. 

Dat land, waar veiligheid niet wordt geboden, waar onvrede wordt verafgood en waar verraad een betaalde baan is. 

Waar iedereen diep in het hart oeverloos verlangt naar dat andere land. 

Dat wonderlijke, heerlijke en vergevingsgezinde land waar de mens een onderdeel is van de natuur en waar je eigen aard nog is verweven met de omgeving. 

Waar je gerust zonder angst een fout mag maken. 

Dat land dat overstroomd is met naastenliefde en waar welvarende kansrijke steden zijn. 

Dat land ver weg ergens in het noordwesten.

Ze moesten eens weten...