kerst 2014

kerst 2014

Je kunt geen radio aanzetten, geen winkel binnentreden, geen televisieprogramma aanzetten of er druipen kerstliedjes je oren binnen. “Ja,” juichte en winkelier, “we blijven zelfs op kerstavond tot acht uur 's avonds open!” Al heel wat kerstfeesten heb ik meegemaakt, maar nog nooit zo als dit jaar. Ik bedoel, de hebberigheid, de vraatzucht en de valse sentimenten waren nooit eerder zo groot. De mensen hebben het niet in de gaten, maar de god van de Ende, de Mol en consorten, bepalen voor een zeer groot deel wat we moeten vieren, hoe en wanneer we dat moeten doen. De gemiddelde burger doet precies, wat ze wordt voorgeschreven, door de 'grote' jongens te gehoorzamen, door de BN-ers te imiteren. Zo langzamerhand is onze bevolking veranderd in één groot Koefnoen. Het allerergste is, dat we er in zijn gaan geloven. We nemen het aan voor waarheid, die leugens, die schijnsentimenten, die goodwill van handelaren, die bedenksels van de “participatiemaatschappij”. Natuurlijk wil de gemiddelde Nederlander niet dat een buurman zijn billen komt wassen. Hij wil dat een 'zuster' dat doet, met wie hij vertrouwd is. Zo gaat dat, eerst ben je met iemand getrouwd en tenslotte ben je met iemand vertrouwd. En dat is bij voorkeur niet iemand uit je naast omgeving. Persoonlijk heb ik zelfs liever een verre buur dan een goede vriend.

Zij die de wetten van het geluk menen te kennen, zullen in het uur der wanhoop tot de ontdekking komen dat alles vergeefs is geweest. Zij maakten slechts muziek, maar het hart zong niet mee. De vreugde die je kocht bracht geen blijdschap. Het exquise voedsel dat je verwierf stilde niet je honger, noch de chique wijn je dorst, want als het hart bitter is, helpt suiker in de mond niet. Merkwaardig dat juist deze tijd mij zo boos maakt, terwijl alom vrolijkheid wordt verkondigd, lichtjes worden aangestoken en kotsende kerstliedjes worden gedraaid. Wanneer de kerken weer vollopen, meer dan ooit tevoor uit angst voor andere godsdiensten, lopen de kerkgangers weer vol met religieuze alcohol, die tenslotte alleen maar een kater oplevert. Ach, het kerstkindje 2014 in de kribbe, Andre Hazes op de middenstip, MH17 op het veld van oneer of jihadisten, die alleen maar iets hebben om voor te sterven en niets hebben om voor te leven, ach. Het komt allemaal voort uit dezelfde waanzin. De waanzin die met een rotgang op het ravijn afstuift en de halve wereld zal meesleuren naar de ondergang.

Ik schrijf dit voor hen met de roodbeslagen tranen

voor hen met een onvolmaakt gezicht

ook voor hen die zich meesters wanen

maar vooral voor hen met het minste licht

geloof ze niet

want god
is de wind
die met ingehouden adem
mijn ziel beroerd
kom maar met je hand
dan blaas ik er licht in
mij afscheid doet nemen
lang en stil
afwachtend
angstig begrijpend
onontkoombaar
van wit geel en blauw
van jasmijn en kaasjeskruid
van jullie mijn vrienden
oude en nieuwe
held en terrorist
maar die ik nooit echt bezat
van jou mijn vrouw
die mij nooit echt begreep
van jou mijn kind
die mij voedde met jaren
‘t ís niet belangrijk meer
wensen
leuzen
oorlogskreten
’t is alles niet belangrijk meer
net zomin als het toen belangrijk was
ook jullie tijd gaat voorbij
rest de wereld slechts
te worden
een supernova
wat zul je dan zeggen
van je belangrijkheid
van je rijkdom
van je honger
van je geweld
van je leugens
geloof me
het is niet belangrijk
niet het christendom
niet de islam
niet het jodendom
zij speelden voor god
omdat ze dachten dat hij niet thuis was
geloof ze niet
want ze kenden niet gods adres
geloof ze niet
spreek vrijuit
ook als men probeert je de mond te snoeren
probeer niet te spreken over god
want de woorden zullen je ontbreken
je tong te dik
je letters te klein
spreek van dingen waar je god in herkent
kleuren
muziek
ogen
monden
een gebaar
ieder voor zich

in lachen en lijden
zonder voorgeschreven wetten en rituelen
vluchtig en soms heel even
god is geen boek
geen studierichting
geen gebouw
wijzen weten niet meer dan jij
je bent precies zo wijs
als je moet zijn
ieder voor zich
geloof ze niet
maar zoek god
in de verste hoeken van jezelf
daar ligt hij
onder de grond van je hart
klaar om te ontkiemen
als je hem water geeft
daar zul je hem vinden

Ik schrijf dit voor hen met de roodbeslagen tranen

voor hen met een onvolmaakt gezicht

ook voor hen die zich meesters wanen

maar vooral voor hen met het minste licht